Ήταν πρωί 8 παρά κάτι.Είχα μπεί στο αυτοκίνητο για να πάω στη δουλειά.Άκουγα τον αγαπημένο μου ραδιοφωνικό σταθμό όπως κάνω κάθε πρωί και ακολουθούσα τη συνηθισμένη διαδρομή.Σιγοτραγουδούσα τις τελευταίες λέξεις κάθε στίχου των τραγουδιών -όπως κάνουμε όλοι όταν δεν ξέρουμε ολόκληρο το τραγούδι.Περνώντας κάθετα ένα μεγάλο δρόμο σταματάω κοιτάω δεξιά βλέπω πως δεν έρχεται αυτοκίνητο ως όφειλα και ενώ έχοντας ελέγξει και την απέναντι διάβαση ξεκινάω να περάσω.Στιγμιαία όμως ένας "άμυαλος" πεζός πέρασε απέναντι χωρίς να κοιτάξει καθόλου αν έρχεται αυτοκίνητο οπότε φαντάζεστε την έκπληξή μου όταν πήγα να πέσω επάνω του.
Τέσπα συχτήρησα για λίγο αλλά το ξέχασα γρήγορα.Δυο φανάρια αργότερα στον κάθετο δρόμο με αυτόν που βρίσκομαι και ενώ ξεκινώ με πράσινο φανάρι έρχεται ένας μηχανόβιος από δεξιά μου (χωρίς κράνος φυσικά γιατί άλλωστε χρειάζεται το κράνος ?μας χαλάει και την κόμμωση!!!) περνάει το κόκκινο χωρίς να σταματήσει καθόλου να κοιτάξει με τη λογική ότι μπορεί να στριμωχτεί λίγο στο πλάι και να περάσει μαζί με μένα καθώς έστριβε δεξιά.Εκεί "φούντωσα" στιγμιαία, ένιωσα αδικημένος και προσβεβλημένος και πάτησα και μια ξεγυρισμένη κόρνα στον επίδοξο μηχανόβιο παραβάτη.Ο οποίος όμως αντέδρασε σηκώνοντας τα χέρια στον ουρανό παραπονεμένος -σαν να μην έφταιγε σε τίποτα.Λέω απο μέσα μου "Αθάνατοι Έλληνες" !!!
Τέσπα για δεύτερη φορά και συνεχίζω ακάθεκτος για τον προορισμό μου έχοντας όμως λίγα περισσότερα νεύρα συσσωρευμένα μέσα μου απ ότι την ώρα που ξύπνησα.Συνεχίζω σε κεντρικό δρόμο της Καλλιθέας όπου έχω ξεκάθαρη προτεραιότητα λόγω φαναριών και συνεπώς δεν σταματάω σε κάθε κάθετο στενό.3 φανάρια μετά όμως ένας τυπάκος με μία μαύρη BMW (=κατηγορία οδηγών όπως θείτσες-ταρίφες-τζιπάτοι) κάνει αυτό που σιχαίνομαι...Πετάγεται απ το στενό και στρίβει δεξιά μπαίνοντας έτσι μπροστά μου απροειδοποίητα και χωρίς να κοιτάξει καθόλου εισερχόμενος σε κεντρικότατο δρόμο!!! OMG θα έλεγε κάποιος νέος του σήμερα .Πάτησα δεν πάτησα κόρνα το παλικάρι δε συγκινήθηκε καθόλου.Ζμπούτσατ (αγρινιώτικο) λέμε.Ε καταλαβαίνετε ότι μια έξτρα φούντωση την είχα ήδη.Ο θυμός μέσα μου για τους μαλάκες που κυκλοφορούν είχε αρχίσει να αυξάνεται εκθετικά και όχι άδικα.
Εκεί σκέφτηκα ότι έπρεπε να χαλαρώσω λίγο καθώς σε αντίθετη περίπτωση θα έκανα κακό στον εαυτό μου και ίσως και σε άλλους.Τέσπα x3 και χαλαρώνω.Κάνω μια μικρή στάση πιο κάτω και ξεκινάω στην τελική ευθεία για τη δουλειά.Δεν περνάνε όμως 15 δευτερόλεπτα και έχοντας αναπτύξει λίγο ταχύτητα (60 χλμ) σε δρόμο με τρεις λωρίδες ένας δεύτερος "άμυαλος" πεζός περνάει απέναντι το δρόμο τρέχοντας ξαφνικά και απροειδοποίητα (ευτυχώς αυτή τη φορά δεν ήταν κοντά σε μένα αλλά σε κάποιον άλλο δύστυχο οδηγό) απ το πουθενά.Γαμώ την τύχη μου σκέφτομαι σήμερα!!! Όλα σε μια μέρα πρέπει να τα δω?
Αυτά που περιγράφω συνέβησαν σε διάστημα 10 λεπτών κυρίες και κύριοι,
κάτοικοι της Ελλάδος... ΖΩΑ!
ΥΓ Το παίρνω πίσω το ζώα ,είναι προσβολή για αυτά...
